Thursday, February 12, 2009
Nogmaals Hagar Peeters.
Eliane wees me erop dat ik me nog moet verantwoorden voor mijn stem op Hagar Peeters voor de dichter des vaderlands. Ik beloofde verantwoording als Hagar won, maar nu zij niet won is het een verantwoording nog belangrijker.
Ik hoorde en zag Hagar voor het eerst op een zondagmiddag bij boekhandel Donner in Rotterdam, Pieter Steinz had daar toen een interview met haar.
Ik koos Hagar Peeters omdat ze heel persoonlijk kan dichten. In de bundel ‘Koffers zeelucht’ geeft ze drie gedichten over haar ouders, hier het eerste.
VANNACHT KWAM IK MIJN OUDERS TEGEN
Vannacht kwam ik mijn ouders tegen,
twee bleke schimmen die naar elkaar
toe negen in het witte licht van een lantaarn.
Aan hun geluk te zien kon ik nog niet
geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd.
Een groot verdriet bedroefde mij
omdat ik wist hoe het zou verdergaan.
Zij schaterde om iets dat hij haar toegefluisterd had.
Hij lachte hard zoals hij nog vaak doet.
We wisselden een beleefde groet
en daarna scheidden zich weer onze wegen.
'Wacht maar', riep ik hen na,
wij komen elkaar nog wel eens tegen.
Gearmd gingen ze zwijgend om een hoek.
Dit gedicht vind ik zo persoonlijk dat ik het bijvoorbeeld niet uit het hoofd wil kunnen citeren.
Het eerste gedicht uit de bundel ‘Genoeg gedicht over de liefde vandaag’ is veel vrolijker dan dat over haar ouders:
ZAL IK NOG EEN EINDJE MET JE MEELOPEN?
Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht,
of tot de eerstvolgende tunnel.
Tot de derde straat rechts,
tot de ingang van het park.
Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij
het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur.
Je mag meelopen tot in mijn kamer,
tot het glaasje van het een of ander,
tot ik mijn tanden heb gepoetst
of tot het eerste ochtendlicht
over de stoel met kleren valt.
Tot de bouwvakkers aan het werk gaan,
tot de school weer is begonnen,
de ambtenaren pauze houden
de winkels zijn gesloten
of tot de laatste stoptrein gaat.
Tot na het ontwaken maar voor het ontbijt,
tot na het ontbijt maar voor de lunch,
tot na de lunch maar voor het avondeten
mag je meelopen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment