Dit prachtige "ei"van Brancusi veroorzaakte, ik meen in 1995, nogal wat commotie in de media. Erica en ik werden bijna ook besmet door het Nederlandse "kruideniersvirus", één miljoen voor een ei, was dat misschien toch te veel? Wij er onmiddellijk heen toen het in het Kröller Müller was aangekomen. De eerste zaalwacht die we zagen werd helemaal enthousiast, toen we vroegen waar het was. Hij bracht ons er heen en vertelde over de aankoop. Het was voor het eerst dat we dit kunstwerk zagen en de aanblik was verpletterend, ik overdrijf niet!
'Het begin van het Heelal', lijkt me inderdaad een toepasselijke vertaling.
Vandaag bezochten we met onze Engelse vriend David het Kröller Müller, vandaar de illustratie met Brancusi's kunstwerk van 1924. Het schijnt dat hij het graag op schoot had om het met zijn handen te koesteren.
Er wordt in het museum weer gebouwd en gerestaureerd 'van heb ik jou daar'. We hebben het "ei" dan ook niet gezien. Wel waren er twee mooie exposities, die van 'De keuze van de directeur' vond ik het mooist. Ook waren er spreuken aan de wanden. Met een spreuk van V.Huidobro:
...Il y a trop de choses qu'on n'a pas vues...
moeten we dan nog even zonder ei.
No comments:
Post a Comment