Pinardsches Hörrohr, vervolg.

Gerard Burgers schrijft naar aanleiding van mijn vorig stukje:
Zo ziet inderdaad de stethoscoop van de vroedvrouwen er uit. Die luisteren er mee naar de foetale hartslag. Het woord "stethoscoop" - afgeleid uit het oud-Grieks - deugt niet: het betekent nl. "borstkijker", terwijl het insrument ook buiten de borst wordt gebruikt, en dan niet om te kijken maar om te luisteren. Het afgebeelde model is van hout en mono-auriculair, dwz. dat er met één oor wordt geluisterd.Daarmee is het een directe afstammeling van de oer-stethoscoop, zoals uitgevonden door Laënnec, Frankrijk, omstreeks 1810. Het prototype - door Laënnec zelf vervaardigd - was een doorboorde houten cylinder, in tweeën uitneembaar.De hedendaagse doktersstethoscoop ziet er heel anders uit: 2 oorstukken, geen hout maar metaal en rubber.Aan de ontdekking van de stethoscoop is een verhaal verbonden. Ik citeer nu verder Lindeboom:Laënnec ontdekte de stethoscoop. De aanleiding was een straattoneeltje in de tuin van het Louvre, waar jongens speelden met daar liggende boomstammen door aan de ene zijde te kloppen, terwijl aan de andere zijde met het oor tegen het zaagvlak geluisterd werd. Met een rol papier ( een in elkaar gerold cahier) probeerde hij het de volgende dag op een patiënt.Einde citaat.